Diversiteit in het NVT-onderwijs: een introductie

Het Europees Referentiekader voor Moderne Vreemde Talen (ERK) publiceert adviezen over inclusie en meertaligheid (CEFR, 2020). De Hogeschool Utrecht verbant een lesboek wegens generaliserende uitspraken over ‘respectloze’ Marokkanen (Van Gaalen, 2020). Vlaamse hoogleraren tekenen protest aan tegen nieuwe eindtermen voor het primair en secundair onderwijs in Vlaanderen. Ze brengen vrijheid en gelijkheid in het gedrang (Agirdag et al., 2021). Het Nederlandse kabinet biedt voor het eerst officieel excuses aan voor het slavernijverleden in voormalige koloniën (Von Piekartz, 2022), maar het onderwijs in de Cariben zit in een meertalige verdrukking tussen dekolonisatie en globalisering (Mijts, 2019). Diversiteitsmedewerkers in het hoger onderwijs worden bedreigd, omdat ze als boegbeelden worden gezien van diversiteitsbeleid (NOS, 2022). Dit is niet meer dan een greep uit de actualiteit van de afgelopen vijf jaar. De berichten wijzen op de dynamiek van het steeds urgentere vraagstuk ‘hoe om te gaan met diversiteit in Nederlandstalige onderwijscontexten’ (Van Avermaet & Sierens, 2010; Agirdag, 2020; Pulinx, Schrooten & Emmers, 2021; Duarte et al., 2022). Dit vraagstuk is bij uitstek relevant voor het onderwijs Nederlands als Vreemde Taal (NVT), waar de studentenpopulatie nu eenmaal zeer divers is. Het vormt dan ook de leidraad in dit themanummer van Internationale Neerlandistiek over diversiteit in het NVT-onderwijs.